Aardig wat gezinnen namen donderdag hun toevlucht tot Museum Huis Doorn, op deze herfstvakantiedag vol storm en regen. Er was een speciale Beleefweek-familierondleiding in de voormalige residentie van de Duitse ex-keizer. En vrijdag is er toevalligerwijs een evenement met de toepasselijke titel ‘Code Oranje in Doorn’.
Wilhelm II, de voormalige bewoner van het landgoed en de laatste keizer van Duitsland, was namelijk amateur-meteoroloog. Het Doornse museum toont in de expositie ‘Code Oranje in Doorn’ voor het eerst in de geschiedenis zakboekjes vol weerkundige aantekeningen van zijn hand te zien. Vrijdagmiddag is er ook een lezing over de Duitse ex-vorst en zijn fascinatie voor het weer en zijn connectie met het KNMI in De Bilt, met aansluitend een blik van dichtbij op de zakboekjes. Daarnaast verklapt de expositie ‘Vorstelijk autoracen’ over de vroege autosport in het tentoonstellingspaviljoen op het landgoed dat de keizer er nog meer hobby’s op nahield om zich in Doorn bezig te houden.
Senta familierondleiding
Gezinnen die de echte code oranje waarschuwing, afgegeven door het KNMI van nu, hadden getrotseerd gingen mee het huis in met de gids op de familierondleiding Senta, een van de binnen-activiteiten in de Heuvelrug Beleefweek deze herfstvakantie. Senta is de naam van de teckel die met de Duitse monarch meekwam naar Doorn toen hij zijn land ontvluchtte aan het eind van de Eerste Wereldoorlog. Wilhelm II sleet in dit fraaie landhuis zijn jaren en vond zijn laatste rustplaats in een mausoleum op het Doornse landgoed.
Leanne (9) was met haar opa en oma net te laat voor de speciale Senta rondleiding. “Het zat al helemaal vol. Gelukkig paste het museum er een mouw aan en konden we toch alles bekijken”, vertelt oma Bakewel. “En ik kreeg ook het doeboek en een bingokaart die bij de rondleiding horen”, aldus een blije kleindochter. “Sommige vragen en opdrachten waren wel moeilijk. Zoals: waarom staan er allemaal zilveren beeldjes op de mooi gedekte eettafel?”
“Wist ik ook niet hoor”, lacht oma. Leanne vult aan: ”Ik heb het aan een meneer van het kasteel gevraagd. Het was dus omdat de mensen dan iets om over te praten hadden tijdens het eten.” Opa en oma waren ‘tig’ jaar geleden in het museum geweest. “Mijn schoonouders woonden in Doorn, dus Huis Doorn was voor ons een begrip”, vertelt Dick Bakewel. “Maar je hoort en ziet weer zoveel nieuws. Geen idee dat die keizer zoveel bomen heeft omgehakt op het landgoed! En het huis is van binnen ook echt heel mooi.”
Alle leeftijden
Gids Nettie van de Klashorst uit Driebergen hoort het glimlachend aan. Ze loodst een groep gasten van alle leeftijden door de nostalgische keuken vol koperen potten en pannen in het onderste gedeelte van het huis. “Dit was een supermoderne inrichting voor die tijd”, vertelt ze. Tegen Omroep ZOUT verklapt ze later dat de rondleiding die zij geeft, eigenlijk voor volwassenen is. “Maar de Sentarondleiding was op inschrijving vooraf. Er kwamen toch families die niet hadden gereserveerd. We willen hen ook een leuke tijd bezorgen.”
Nettie loopt al zestien jaar als gids in Huis Doorn mee. Ze heeft genoeg kennis en ervaring om haar programma aan te passen aan de extra jonge gasten in de rondleiding. “Ik wil dan zorgen dat de kinderen aan hun trekken komen. Dat probeer ik door ze op leuke, concrete dingen te wijzen aan de voorwerpen. Die mogen ze niet aanraken. We zijn heel zorgvuldig met de keizerlijke inboedel die we in bruikleen hebben”, legt ze uit. “En kinderen doen natuurlijk het liefst verstoppertje in zo’n huis. Dat mag dus niet. Maar ik laat kinderen dan bijvoorbeeld speuren naar dieren die zijn afgebeeld op objecten. En dan zijn er best wat, want dat was toen in de mode.”
Teckel
Het verhaal over de teckel Senta die de keizer onder zijn arm meenam toen hij zijn land verliet, spreekt ook tot de verbeelding. Kinderen hebben zelf ook huisdieren en die informatie blijft dan wel hangen.” Ze pakt een speelgoedteckel om aan te tonen hoe je het verhaal voor de jongere doelgroep interessant kan maken.
Bij de speciale schoolrondleidingen vanaf januari is het huis exclusief open voor kinderen. Dan gaan ze van alles doen: koffiebonen malen met zo’n oude molen als je hier in de keuken ziet staan. We vertellen over al dat koper wat gepoetst moest worden: er was nog kinderarbeid in die tijd. Ze leren met een kalligrafeerpen schrijven. Of met de hand afwassen, net als toen. Wil je geloven dat de meesten dat nog nooit hebben gedaan? En als het droog weer is, doen we oudhollandse spelletjes op het plein.”
Dat zit er vandaag niet in: de regen slaat tegen de ramen. De parkspeurtocht was begrijpelijkerwijs minder in trek. “Maar ik heb een leuke dag gehad”, vindt Leanne. “In het boek zitten ook nog puzzels die ik thuis kan doen. En ik heb een prijsje gewonnen met mijn opdrachten: een klavertje vier-plantje.”
