Het was op uitdrukkelijk verzoek van de eigenaresse van landgoed Beverweerd in Werkhoven zelf dat er geen ruchtbaarheid gegeven is aan haar overlijden op 16 juli. Amateurhistoricus en kenner van Werkhoven Johan van Impelen ontmoette haar en schreef een levensloop in haar nagedachtenis, met instemming van haar zoon en opvolger Heinrich XVII prins Reuss.
Johan van Impelen: “Nadat Odylia, prinses Reuss – gravin zu Castell Castell in het bijzijn van haar zoon, zijn levensgezel Suzana en haar kleinzoon overleed, ging haar zoon zelf op pad om de pachters en andere betrokkenen te informeren over de dood van zijn moeder. Dat werd door hen bijzonder op prijs gesteld. De prinses overleed in haar woning, de hofstede De Hoevelaar aan de Herenstraat in Werkhoven. Ze woonde in de kleine woning naast het grote huis”.
Zij koos ervoor om niet bijgezet te worden in het familiegraf dat zich op het landgoed nabij kasteel Beverweerd – de voormalige ridderhofstad – bevindt. Dit familiegraf in het bos is de laatste rustplaats van haar moeder en haar oudere zus Renata.
Gezondheid
Johan: “Het ging al een tijdje niet goed met de gezondheid van de prinses. Vooral het lopen kostte haar steeds meer moeite. In mei en juni is zij een aantal keren gevallen. Hierdoor durfde zij geen trappen meer te lopen. De prinses werd thuis door de wijkverpleging van Buurtzorg uit Werkhoven en Odijk verzorgd. Daarnaast waren er ook mensen in haar directe omgeving, die haar al jaren, vaak dagelijks, ondersteunden. Een van de verzorgers gaf aan heel wat afgelachen te hebben met haar”.
De prinses is op 26 oktober 1939 in Arnhem geboren als tweede dochter van Constantin, graaf zu Castell Castell en Lutgardis, gravin van Rechteren Limpurg. Haar moeder besloot om met haar twee dochters in mei 1942 vanuit Wenen naar Werkhoven te verhuizen. Zij namen intrek in kasteel Beverweerd, dat de gravin van haar moeder Marquérite Christine, barones Van Heeckeren van Enghuizen had geërfd. De gravin woonde trouwens al voor de oorlog op kasteel Beverweerd. Dat was net na de geboorte van Odylia, eind 1939. De graaf zu Castell Castell moest in 1942 in Duitsland blijven omdat hij als kolonel in het Duitse leger actief was.
Stookkosten en lekkages
Na de oorlog verhuisde het gezin naar het verbouwde en voor bewoning geschikt gemaakte koetshuis dat ook onderdeel van het kasteelpark was. De stookkosten voor het kasteel waren veel te hoog en het dak vertoonde lekkages. In 1958 verkocht de moeder van Odylia het kasteel met omliggend terrein aan de Stichting Quakerscholen in Nederland. De landerijen met de bijbehorende pachtboerderijen bleven in eigendom. Twee jaar eerder was op 27 oktober 1956 in Utrecht de scheiding van de graaf en de gravin voltrokken.
Over de jeugd van prinses Odylia is niet veel bekend. Zij woonde afwisselend in Nederland en Duitsland. Op 5 september 1964 trad de 25-jarige Odylia in het huwelijk met de 20 jaar oudere prins Reuss, Heinrich III. Het echtpaar vestigde zich in het stamslot van de prins in Oostenrijk. Vijf jaar later op 1ovember 1968 werd Heinrich XVII (roepnaam Erricos) geboren. Hij zou het enige kind van Odylia blijven. Haar man overleed op 7 juli 1993 op 74-jarige leeftijd na een lange en zware ziekteperiode.
Werkhoven
Odylia was trots op het succes de wijngaarden in Castell, een dorpje aan de voet van het Steigerwald, waar de familie zu Castell Castell al eeuwenlang land-, bos- en wijnbouw bedreef. Na het overlijden van haar moeder in 1989 kwam Odylia vaker naar in Werkhoven. Zij woonde in de hofstede De Hoevelaar aan de Herenstraat.
Tijdens de feestelijke 5 mei-viering dit jaar verscheen in de serie van de Werkhovense Verhalen een speciale editie gewijd aan de oorlogsjaren in het dorp. De prinses reageerde daar verheugd op, want haar oudere zus Renata was daarin te zien. René van Duist, auteur van die speciale uitgave en ik werden uitgenodigd om bij de prinses op bezoek te komen. Zij schafte de hele map met verhalen aan en beantwoordde vragen over de oorlogsperiode. Het was een zeer plezierig gesprek, waarin zij vertelde over haar jeugd op Beverweerd. “Ik herinner mij nog dat ik huilde in de box.”
Haar vader bezocht sporadisch het kasteel in Werkhoven en de prinses benadrukte dat haar vader géén nazi was. In de volgende aflevering over de Werkhovense Oorlogsverhalen gaat René van Duist uitgebreider in op het gesprek met de prinses. “U mag gerust nog een keer terugkomen als u nog meer vragen heeft!”, riep zij ons na. Bij het weggaan gaf zij ons een mooie fles Castell-wijn mee. Helaas heeft de tijd ons ingehaald en zullen we het moeten doen met wat we tijdens het bezoek hebben opgeschreven.”
Johan besluit: “In mijn kennismakingsgesprek met de prins gaf hij aan van plan te zijn zich meer met het landgoed bezig te houden. Hij wil Werkhoven beter leren kennen en zal zich vestigen op boerderij De Hoevelaar.”
Bron: Johan van Impelen. Facebook: Werkhovense verhalen
