We geven regelmatig het ZOUTvaatje door aan een inwoner uit de gemeente Bunnik, De Bilt, Utrechtse Heuvelrug, Wijk bij Duurstede of Zeist. Wat maakt wonen in jouw gemeente zo smaakvol? En wat is het mooiste wat je ooit hebt meegemaakt in jouw straat? Geertjan Bossinga kreeg het ZOUTvaatje van Kyrill.
De tijd vliegt! Al 34 jaar woon ik in Zeist… In Drenthe geboren, omzwervingen naar Groningen, Rotterdam en in Den Haag mijn lieve gevonden. Zij werkte in Utrecht en ik werkte in Utrecht. Dus het lag voor ons voor de hand om Den Haag te verlaten. Ook toen al -het is 1991- was het vinden van een huis in het midden van het land een uitdaging. We waren jong en we kochten een huis dat veel achterstallig onderhoud had; idyllisch noemt men dit: ‘een woning met veel authentieke details!’. We hebben onwijs veel geklust.
Nabuurschap
In die tijd werden wij veelal ongevraagd ‘gewaarschuwd’ dat Zeist een woonplaats zou zijn waar de inwoners ‘ophaalbruggen voor de deur’ zouden hebben, oftewel dat buren elkaar nauwelijks zagen staan. In eerste instantie leek dit beeld te kloppen, maar gaandeweg – na een gezamenlijke borrel in de straat, na twee BBQ’s – zochten we elkaar steeds meer op en tegenwoordig proosten we beurtelings bij elkaar op Nieuwjaarsdag. De saamhorigheid is nabuurschap geworden: toen wij (mijn zoon en ik) recent afscheid moesten nemen van zijn moeder en mijn lieve was de manier waarop de buren afscheid van haar namen hartverwarmend en onvergetelijk.
Wonen in Zeist was voor ons een schot in de roos! ‘Het groen is ons goud’ is een veel gebruikte slogan, en die slogan klopt. Ook nu vind ik het wonen hier een cadeau: mooie lanen en parken, het dorpse karakter, het toereikende winkel- en horeca-aanbod, vele sportmogelijkheden, en een levendige culturele sector. Het is niet alles zonneschijn, want in Zeist zijn de sociale verschillen groot…
Vrijwilliger
Zo’n 14 jaar geleden werd ik vrijwilliger bij Slotstad RTV. Ik las de oproep voor vrijwilligers die teksten wilden redigeren, en al snel werd ik aan het kleine groepje toegevoegd. Dat was erg leuk om te doen, maar ik wilde wel meer (hoewel ik het erg druk heb als zelfstandig ondernemer). Het werd lokale TV: onderwerpen voorbereiden en voor ik het mij realiseerde, interviewde ik mensen voor TV, plande ik uitzenddagen en -tijden. De nare coronaperiode was de kans voor de lokale omroep en daarmee hebben we in Bunnik en Zeist onze naam gevestigd met TV programma’s voor jong en oud en van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Zeer intensief maar bijzonder om te doen.
Tegenwoordig ben ik ook actief als politiek verslaggever in Bunnik en Zeist. Politiek? Ja, politiek maar dan de lokale politiek, dus de gemeenteraden en de colleges van Burgemeester & Wethouders: voor de landelijke politiek moet je mij ‘nie belle’. Weet je wat echt leuk is? In de vrijwilligersorganisatie kom je zoveel sterk van elkaar verschillende mensen tegen: met enkelen krijg je een zeer intensieve band die je anders nooit zou krijgen.
Nu gaat de lokale omroep mee in de vorming van de streekomroep: een nieuwe uitdaging, gericht op verdere professionalisering en de ontwikkelingen van de laatste maanden zijn veelbelovend. Ik draag graag bij aan die ontwikkelingen. Het voelt als een naderende fusie waarin we met elkaar gebruik kunnen maken van elkaars sterke kanten.
Mijn fijnste plek in Zeist
De laatste tijd zoek ik vaak de rust en stilte op en dat kan in de prachtige Dieptetuin, een rijksmonument, een beetje verscholen in de wijk Valckenbosch. Een tuin bekend om zijn unieke ontwerp, ommuurd en vol met waardevolle planten. Er zijn veel plekjes waar je verscholen even kunt gaan zitten.
